miércoles, 5 de mayo de 2010

Espacio - tiempo

Es curioso como, a veces, ambos se unen; parece de un modo aleatorio, como si el azar estuviese presente en todo momento pero...como siempre, nuestro destino sólo puede ser nuestro y lo modificamos a nuestro antojo en cada momento, con cada decisión, con cada palabra...

Sin embargo si que parece que el umbral pena - felicidad es muy muy estrecho, podemos pasar de un estado a otro en cuestión de segundos, como si nuestro cuerpo tuviera una serie de mecanismos de defensa que impiden que lo pasemos mal (algo así como la autoanestesia despues de un golpe o corte).

Supongo que todo lo que pase en nuestras vidas no esta solamente en las propias decisiones, también nos afectan las de la gente que nos rodea; que, al final, son los que hacen que tus dias sean mejores o peores, que tu vida tenga buenos momentos y que, aparte de tenerlos, tengas a quien contárselos.

Graciñas por me ler.

Ro

P.D. Para mi escritor: me publicaron un poema como finalista de un concurso, animate a empezar a presentarte, no pierdes nada.

1 comentario:

Oscar dijo...

Ya te hice caso mi comentarista sin haberte leido antes. he enviado un relato a un concurso y estoy empezando a escribir una novela de ciencia ficción.
Me gusta lo que has escrito y estoy completamente de acuerdo. Mi manera de verlo eso si es que el ser humano se cansa, si se cansa de estar feliz y pasa sin saberlo a volver a estar mal y se cansa de estar mal para volver a estar feliz. ¿Por que? Por que el ser humano necesita el cambio continuo.

PD: Aun no me he ganado el derecho a ser tu escritor, lo será tolkien o quien sea tu escritor favorito, pero gracias de corazón