As veces semella que somos nós mesmos quen lle damos tantas voltas ás cousas que elas mesmas acaban perdendo o sentido. Voltas innecesarias, voltas, moitas vegadas, condicionadas por aqueles que nos rodean. Estou farta de dar pena, de que a xente me fale cunha mestura de "Ay! pobriña", "Tan mal non estará porque anda de festa" e non por última peor..."E que lle digo? E si lle parece mal?" Para que toda esa xente comprenda cal é a miña postura ó respecto: Non quero dar pena, se non viñeches a falar comigo nos ultimos meses, non me veñas a traladra-la cabeza, pois non ten sentidiño ningún (e son os únicos que poderán chegar a pensar que tan mal non estou e por iso saio de festa...). Para quen si me trata...nada de e que lle digo, dame unha aperta, rite o meu carón e as cousas xa fluirán...(Ou senon...xa porei eu da miña parte para que flua...)
Simple, breve, conciso...
Ro.
P.D. No deberás argumentar en mi contra con cosas que tu tambien haces...
1 comentario:
te amo, y que conste que yo te trato y me asaltan dudas a veces
pero bueno...todo fluye, claro está
todo fluye más allá
mas allá, aqui y ahora
estamos tu y yo
mas allá, aqui y ahora
te adoro, flor
Publicar un comentario