martes, 26 de enero de 2010

IMPRODUCTIVIDADE:

Improductividade,
froito da soidade;
meu ben, aluméame,
non quero ter fame.

Do amor non se vive,
pero axuda, e a cousa sigue;
non dá de comer,
pero axúdate a recoller
verbas, para tí, con senso
e ainda que non estén nun lenzo;
representadas no pensamento,
ata conseguir deixarte sen alento.

Improductividade;
un pouco de soidade,
flúe por tí, meu ben;
o mellor de cada quén.

Voltei a un pasado alleo,
ou propio, xa non sei;
pero traballei arreo,
e din que non me equivoquei;
dúbidas me collen,
o meu ser estremécese;
xa foi, ¡non chove!,
meus ollos humedécense.

Improductividade;
ó fin da soidade,
pois invirto o tempo,
no que me pide o senso.

Tempo imparcial,
dun xeito irreal;
unha ollada ó reloxo,
fechados os ollos;
non quero pensar,
nos intres que hei pasar,
aínda que mos veñas roubar...
non sei se chos quero dar.

Improductivos todos,
ó fin, deste xeito, somos;
pois a compaña da soidade,
vén cas etapas de amor
e marcha co tempo e a idade.






Unha mañá cuasi produtiva!

Graciñas por me ler

Ro

jueves, 14 de enero de 2010

O meu amor esvarou

Durmo canda as túas notas,
sempre no meu ovido soan...
non quero chorar agora,
cando non estás, sen volta.

Perdín moito?
Non o creo,
non mires atrás,
non o merezo.

Dúbidas percorren a túa mente
máis podes entenderme;
non fiques ahí coma de pedra,
fuxe cara a túa terra ou non poderei conterme.

Parvo fuches, mais agora cansei,
ainda te quero, porque hei de negalo?
Mais moita xente me amosou
que si podo estar o seu lado.

Quérote na ialma,
dóeme só de pensalo,
máis agora, en calma,
querer a outros aínda non é doado.

Se non queres estar ó meu lado,
non teño que lle facer,
mais cando sexa feliz...
non mo veñas foder.

Tiveches oportunidades,
coñecía-los meus sentimentos
non só era por seren amigos,
senon para que te decataras do tempo.

Seis anos pasei dubidando
se cho decir ou non,
agora que xa o fixen...
ceibe é o meu corazon.